Tag: sypialnia

Staram się często używany slogan ” kolorowych snów” interpretować dosłownie. Dlatego też większość dodatków i elementów wyposażenia sypialni dominuje w intensywnych barwach i nieszablonowy rozwiązaniach, dając kłam teorii, że w sypialni mało się dzieje i wieje nudą. Sypialnia jest w przeciwieństwie do salonu z aneksem kuchennym naszą strefę prywatną z ograniczonym dostępem osób trzecich. Mogę w niej dowolnie eksperymentować, sięgając często po nieoczywiste rozwiązania, nie atakując tym samym gości mocnym nasyceniem barw, oczopląsem i nasilającą się migreną. Realizuje swoje fantazje wystawiając je na ewentualną krytykę nielicznej loży szyderców.
Jak tylko zobaczyłam tą ramę w popularnym sklepie meblowym postanowiłam ją mieć. Ceny i nazwy nie będę Wam tu linkować. Skoro udało Wam się tu trafić i czytacie mój post, to z prawdopodobieństwem równym 100% traficie na stronę skandynawskiego potentata meblowego za pomocą wyszukiwarek.

Rzeczona rama dostępna była jedynie w dwóch wariantach kolorystycznych. Jak to śpiewa nieśmiertelne KOMBI-  tylko black & white. Z czego black było lustrem i w dużej mierze pomogło mi dokonać niezwykle trudnego wyboru jakim był zakup ramy pod obraz, bo z taką misją udałam się na zakupy. Zaoszczędzony czas podczas zakupów mogłam rozmienić na drobne, debatując godzinami co włożyć w tak zacne ramy.

Miejsce na obraz w standardowych wymiarach 40 x 50 cm daje spore możliwości wyboru grafik, a sama rama w stylu późnego baroku stanowi mocny i wyraźny akcent na każdej ze ścian, zajmując sporą jej część. Ponieważ jedna ze ścian w sypialni pomalowana jest farbą o komercyjnie brzmiącej nazwie ” mglisty poranek” pewnym było, aby ten rozbielony do granic możliwości szary przełamać w radykalny sposób. Z pomocą przyszła mi farba w spray’u w kolorze ciemnej fuksji. Jak określa ten kolor mój mąż – buraczkowy. Na co ja mu powtarzam z uporem maniaka, że ciągnie swój do swego. Z reszta nauka rozróżniania kolorów przez mężczyzn jest tak samo bezsensowne i nie produktywne, jak dojenie barana.

Źródło: Printerest, Autor: Rafał Wechterowicz

Od samego początku, z tyłu głowy kiełkował mi pomysł, aby w ramę włożyć portret przodka, ale nie faceta. Zafascynowana grafikami Rafała Wechterowicza, oczami wyobraźni widziałam jeden z jego projektów na swojej ścianie, pod bardzo wdzięczna nazwą VooDoo. Zasmucił mnie jednak fakt, iż tak znany i ceniony ilustrator, projektujący okładki płyt i plakaty dla Behemoth, Slayer, Lady Gagi lub Rolling Stones nie ma swojego sklepu internetowego, gdzie można by zakupić plik w dobrej rozdzielczości i móc wydrukować na dowolnym formacie??? No, ale czego człowiek nie zrobi, żeby choć częściowo zrealizować swój cel.
Postanowiłam nie porzucać całkowicie pomysłu i poświęcić jedną z koszulek z grafika jego autorstwa. Serce krwawiło, gdy wprawnie odcinałam niepotrzebne jej elementy. Otuchy dodawała myśl, że to cel nadrzędny.

Rozłożywszy grafikę na pleckach ramy, nie przykładając szczególnej wagi do koloru nici, ani splotu, połączyłam przeciwlegle końce materiału luzując lub naprężając nić. W ten sposób zyskałam pewność, że nic nie będzie się rolo i marszczyć przy montowaniu szkła i ramy.
Myślę z perspektywy czasu, że grafika biało czarna sprawdziła się idealnie, a mechaniczna ćma z intensywnym kolorem ramy i tak stanowi dość nieoczywiste połączenie.

Ps. Panie Rafale trzymam kciuki za sklep ?.