Tag: wood

12 czerwca 2018

MEETBLOGIN 2018

Minął ponad tydzień od mojego powrotu z Łodzi. Mimo, iż podróż powrotna była ciężka, głównie za sprawą przykrych informacji, jakie dotarły do mnie w pociągu w drodze powrotnej. Perspektywa zmierzenia się z trudnymi wyborami i decyzjami, jakie czekały mnie po powrocie do domu nie napawała optymizmem. Tak to niestety w życiu bywa. Z perspektywy czasu mogę stwierdzić, że te kilka dni pozwoliło mi ochłonąć i do relacji podejść z lekkim dystansem.

Do Łodzi udałam się na Łódź Design Festival, coroczną imprezę skupiającą w jednym miejscu designerów, projektantów, architektów, oraz blogerów wnętrzarskich. Mnie przypadało w udziale uczestnictwo w Meetblogin 2018, imprezie współtowarzyszącej Festivalowi. O samym Festivalu jak również o Meetblogin słyszałam dużo dobrych opinii, dlatego bez wahania po otrzymaniu potwierdzenia uczestnictwa dokonałam rezerwacji w hotelu i odliczałam dni do wyjazdu. Rok wcześniej zaliczyłam na pełnym spontanie jednodniowy trip po Łodzi, i nie ukrywam, że już wtedy mocno mnie zauroczyła. Pełna nadziei na rozwój tego romansu ruszyłam bladym świtem do Łodzi.

Gdzieś na nitce między Zawierciem, a Częstochową dosiadła się moja psiapsiółka i wspólnie ruszyłyśmy ku przygodzie. Pierwszy szok zafundował mi dworzec Łódź Fabryczna. Funkcjonujący po rozbudowie/ przebudowie od niemal dwóch lat, którego płyta denna ma powierzchnię 65 tysięcy mkw, a do budowy całej trzy poziomowej konstrukcji wykorzystano 750 tysięcy m3 betonu i 70 tysięcy ton stali świeci pustkami. Niemożliwe myślę, pewnie gdzieś są ci ludzie na jednym z trzech poziomów dworca lub na łączących je 24 schodach ruchomych albo 14 windach ?? No nie ma nikogo, lokale puste, a kartki wielkości A4 informują, że jest możliwość ich wynajęcia, ale robią to tak delikatnie i nienachalnie, by przypadkiem nikt nie zauważył ich potencjału. Po kiego grzyba zatem, z placu budowy wywozi się blisko 2 miliony m3 ziemi i doprowadza ruch do czterech peronów na głębokości 16,5 m pod ziemią, aby ułożyć 12 km zelektryfikowanych torów??? No to jest istna zagadka. Szklany dach, przez który wpadają pod różnym kątem promienie słoneczne, przestrzeń, okładzina kamienna, stalowe i szklane elementy wykończenia oraz liczne, kolorowe murale stanowią świetny plener do zdjęć o każdej porze dnia. Czyściutko, że aż się chce przemknąć na paluszkach, żeby nie podeptać – w końcu kto i jak ma nabrudzić skoro dworzec świeci pustkami?

Drogę do hotelu postanowiłyśmy przebyć na nogach, by choć trochę liznąć łódzkiej architektury. Plan dnia był dość napięty, bo już o 12.00 startowały pierwsze wykłady, a chciałyśmy się jeszcze zakwaterować i przepakować.

Praktycznie w punkt trafiłyśmy na Tymienieckiego 3, gdzie cyklicznie co roku odbywa się Łódź Design Festival. Art_Inkubator powstał w trzech budynkach, z których jeden z nich należy do najwcześniejszych w Polsce konstrukcji żelbetonowych. Zostały zbudowane w latach 1887-1910. Służyły jako magazyny tkanin: surowych i wykończonych. Pomysł na remont dawnych magazynów opierał się na zachowaniu, w możliwie największym stopniu, oryginalnych elementów. Dzięki temu nowoczesne wnętrza koegzystują z ponad stuletnimi posadzkami, klatkami schodowymi, czy ślusarką drzwiową.

Nie da się ukryć, że podczas rewitalizacji zachowano relikty pierwotnego układu funkcjonalnego i technologicznego, przywrócono oryginalny kształt i wystrój elewacji. W miarę możliwości zachowano oryginalną ślusarkę, posadzki z płyt żeliwnych, podłogi drewniane i ceglane. Na niemal siedmiu tysiącach metrów kwadratowych powstały biura, galerie, pracownie, sale konferencyjne i wystawiennicze.W takim miejscu jak te, nie trudno pobudzić wszystkie zmysły, kreatywność i radość z tworzenia czegoś nowego ze starego. Jak dla mnie raj na ziemi, choć jestem tu pierwszy raz i jeszcze nie weszłam do naszej sali warsztatowej.

Piątek zaczęliśmy z wysokiego C, gdyż na pierwszy ogień poszły warsztaty Taste of life, których organizatorem jest marka Barlinek. W sali roznosi się zapach czekolady, co wróżyć mogło jedynie pyszną zabawę. W zasadzie żadna z uczestniczek nie miała wcześniej okazji przygotowywać własnoręcznie pralin. A tu proszę śmiech, gwar i podjadanie słodkości towarzyszyło prezentacji najnowszego asortymentu Barlinka oraz filozofii Firmy. Brawo Barlinek za politykę pro eco. Zapraszamy w Beskid Śląski i Żywiecki.

Krótką przerwę przed kolejnymi warsztatami wykorzystałam na rozmowy z uczestniczkami i łyk dobrej kawy, aby następnie zgłębić Istotę światła w skandynawskiej tradycji. To wszystko na warsztatach przybliżyła nam marka Markslojd. Warsztaty te zobrazowały ile indywidualności siedzi na sali. Wycinane, malowane, kąpane w brokacie lampki po zaświeceniu tworzyły niesamowity klimat, który towarzyszył nam aż do niedzieli. Po zakończonych warsztatach udałyśmy się na kuratorskie zwiedzanie wystaw, a było na czym oko zawiesić i o czym podyskutować też było.

REFLEKSJE to motyw przewodni tegorocznej edycji, który prowokuje do krytycznego spojrzenia na współczesny design. Pierwszym obszarem jest relacja człowieka z technologią. Jak pisała Wisława Szymborska:

„Żyjemy dłużej, ale mniej dokładnie i krótszymi zdaniami. Podróżujemy szybciej, częściej, dalej,

choć zamiast wspomnień przywozimy slajdy”.

Nothing but Flower to wystawa o mocnej sile przekazu, w punkt określona przez temat przewodni tegorocznego Łódź Design Festival – Refleksje. Przyszłość widziana w czarnych barwach, problem przemijania, przeludnienia oraz nieuchronnej śmierci. Koncepcja autorów oraz sposób prezentacji poszczególnych instalacji wywołała wiele kontrowersji, dyskusje w kuluarach na jej temat nie milkły przez cały weekend.

Mark Stucenoom w swoim projekcie „21 grams” przedstawia jak uporać się ze stratą bliskiej osoby lub jak zmniejszyć ból przywołując jak najbardziej realne wspomnienia za pomocą małego zestawu do podróży w czasie. Pudełko umożliwia trzymanie iPhona z ulubioną muzyką oraz rozpylacz perfum jakich używała zmarła osoba, chusteczkę do wycierania łez oraz co najważniejsze pojemnik- urnę o dwuznacznym kształcie w którym zamknięte jest 21 gram prochów. Wszystko zamknięte na kluczyk, który wraz z łańcuszkiem tworzy rodzaj biżuterii.

Mocny przekaz niósł ze sobą projekt Voltaic Realism, Fujita Keisuke gdzie na pierwszy plan wysuwa się duży kawałek węgla, którego bryła traci 0,0054 grama za każdym razem , gdy ktoś za pomocą mediów społecznościowych komunikuje, że chce umrzeć.

Człowiek jako inkubator ratuje ginące gatunki zwierząt, tym samym zapewniając byt i przetrwanie gwarantując sobie pożywienie w przyszłości. Wszystko za sprawą inseminacji kobiety tworząc krzyżówkę z innymi gatunkami zwierząt. Jak dla mnie to zdecydowanie za dużo.

Wpływ robotyki i automatyki na nasze życie oraz ich ingerencja. Świat ludzi zdominowany przez robot. Zaburzenie równowagi w relacjach powoduje, że robot odbywa karę przepisując w kółko „I must not hurt humans”. O tym Filipe Vilas-Boas

W przeszklonym łączniku dwóch budynków napotkać można było ekspozycję Manufaktury w Nieborowie, założonej w 1881 roku. Fabryka Fajansów Artystycznych i Pieców Kaflowych stawiająca na tradycję. Manufaktura w Nieborowie to jedyne miejsce w Polsce, w którym majolika tworzona jest przy wykorzystaniu tradycyjnych technologii z lokalnych materiałów. Dla mnie jako „rzemieślnika” to bardzo ważny aspekt, godny mianem mistrza. Piękne, delikatne wzory oraz stare sprawdzone receptury to chyba najlepsza z możliwych mieszanek.

Mam wrażenie, że ceramika i porcelana zdominowała Festival, gdyż następna, spora wystawa Kółko / Kropka / Kreska zebrała w jednym miejscu trzy dolnośląskie manufaktury: Fabryka Naczyń Kamionkowych „Manufaktura” z Bolesławca, Huta Julia z Piechowic i Fabryka Porcelany Kristoff z Wałbrzycha. Wyeksponowane w ciekawy sposób kieliszki kryształowe, karafki, talerze, dzbanki, filiżanki. Dodatkową atrakcją była możliwość pomalowania porcelanowych kubków, misek i talerzy własnoręcznie pod okiem pracownicy Manufaktury z Bolesławca tymi samymi metodami i narzędziami jakimi robią to na co dzień wykwalifikowani pracownicy.

Odwiedzających Festival z dziećmi czekała duża porcja nauki przez zabawę na przygotowanej przez Polę Amber, Joannę Studzińską i Małgosię Żmijską. Tematem przewodnim była Polska.

Wystawa must have to plebiscyt odbywający się raz do roku, od początku istnienia ŁDF, wyróżniający najlepsze polskie wdrożenia pochodzące od polskich projektantów i producentów. Odzwierciedla najważniejsze trendy w polskim projektowaniu. Nagroda to nieodpłatnie nadawany znak jakości, którym polskie firmy mogą posługiwać się w kraju i za granicą. Powstał, by upowszechnić dobry polski design i dzięki temu proponować rodzimy biznes oraz projektantów. Moją uwagę szczególnie zwróciły:

stolik kawowy puzzle Gradient projekt Magdaleny Jasińskiej wykonany przez Wood& Paper,
kolekcja „Symetria” by Bartek Meyor dla Manufaktury w Bolesławcu,
szafka LOWBO projekt Max Kobiela wykonanie Phormy,

Konkurs i wystawa make me!to kluczowy element Łódź Design Festival. Jest to jeden z najważniejszych międzynarodowych konkursów dla projektantów młodego pokolenia. Adresowany jest nie tylko do designerów, ale także adeptów kierunków artystycznych i projektowych. Dedykowany wszystkim, których do procesu projektowego zapala impuls wywołany dostrzeżeniem potrzeby lub problemu. Poprzeczka konkursu została wysoko postawiona, bo stawka za wygrana wysoka 50 000 złotych i stanowi wsparcie młodych projektantów, którzy są gotowi do startu. Spore zamieszanie na wystawie sprawiły zwiedzającym opisy autorów poszczególnych prac rozsiane po słupach i ściankach w niezrozumiałym dla mnie chaosie. A może był to celowy zabieg???

Także, ten….. jak na jedno popołudnie końska dawka wrażeń, emocji i impulsów, żeby nie powiedzieć, zabójcza. Mimo fizycznego zmęczenia, które zatrzymało mnie w pokoju hotelowym, nie udało mi się szybko zasnąć.

Obudziłam się z potwornym bólem głowy, i nie był to kac, no chyba, że nominowany w kategorii emocjonalnej. Pobudzone do granic możliwości zakończenia nerwowe iskrzyły i tarły powodując zwarcie. Nie byłam w stanie wymyślić nic lepszego niż spacer. Szybka kawa skoro świt i o 7.00 ran, puki na Piotrkowskiej jeszcze pusto wybrałyśmy się ze współlokatorką na mały photo tour. W kadrach zatrzymałyśmy zarówno odnowione perełki architektury, liczne murale, ale i podwórza oraz bramy, do których raczej nikt nie zagląda, a już z pewnością wycieczki z przewodnikiem. Szybkie śniadanie po powrocie do hotelu, a następnie kierunek Festival.

Drugi dzień zaczęliśmy od power speach w tym między innymi naszej koleżanki Dagmary Jakubczyk, która w pełen pasji i zaangażowania sposób wyjaśniła słuchaczom czym jest cybernetyka i jaki ona ma wpływ na projektowanie i tworzenie designu. Cybernetyka jest bardzo często kojarzona z komputerami oraz robotami. Tymczasem jest to nauka wyjaśniająca, jak działa system, a systemem jest wybrany fragment rzeczywistości – od maszyny po człowieka. To był zdecydowanie dzień Dagmary, bo jak się później okazało nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa tego dnia. Po wykładzie śpiesznym krokiem udaliśmy się na warsztaty. Tym razem warsztaty Wokół stołu- set it up! z marką Tghome to najlepszy sposób na rozpoczęcie dnia. Szeroki asortyment naczyń, sztućców oraz dodatków pozwoliły stworzyć siedem niesamowitych i niepowtarzalnych stołów, każdy o innej tematyce. Współpraca zawsze się opłaca. Nasz stolik wylosował temat „soul of earth”. Postawiliśmy zatem na żywioły, a poszczególne elementy zastawy, sztućców i dekoracji symbolizowały wodę, ziemię, powietrze.

Przerwę pomiędzy warsztatami wykorzystałam na zapoznanie się z wystawą klasyków skandynawskiego designu takimi jak Bojesen, Stelton, Menu… wszystko dzięki marce Rodan- dystrybutora wielu cenionych i prestiżowych, skandynawskich marek.

Nie każdemu pisane jest w gwiazdach projektowanie nowej kolekcję płytek dla Ceramiki Paradyż Moodworks – Modern Reflection . Dzięki pobudzonej do granic możliwości kreatywności i umiejętności pracy w zespole udało nam się zaprojektować aż dwa warianty płytek. W pierwszym wariancie na białych i czarnych płytkach naniesione zostały złote, czarne i zielone linie tworzące odcisk siatki. Drugi wariant, bardziej ekstrawagancki i szalony to wersja popularnych gier “kółko- krzyżyk” lub “statki” na dekorach, polecane i sprzedawane w dalekiej przyszłości z markerami suchościeralnymi. Wszak niektórzy spędzają tyle czasu w łazience, że czasami trzeba go odpowiednio zagospodarować.

Dagmara Jakubczak dla marki Purmo poprowadziła ciekawy wykład o tym , że użytkowe elementy wystroju wnętrz też potrafią być design, stanowiąc małe dzieła sztuki dostępne w wielu kolorach, w tym wałkowanym głośno Ultra Violet.

Niedziela to czas powrotów i pożegnań, lecz nim wszyscy wyruszyli w drogę powrotną marka Rosenthal umożliwiła nam spersonalizowanie delikatnych i kruchych figurek aniołków. Mimo, iż kończący się weekend był pasmem wyzwań, inspiracji i refleksji udało się uczestnikom Meetblogin 2018 wspiąć się na wyżyny kreatywności i stworzyć małe, często przekorne dzieła sztuki.

Wyciszenie i pełne skupienie gwarantowały warsztaty z dekoruj.pl. Wycinanie i tworzenie geometrycznych brył dekoracyjnych, finalnie tworzących unikatowe ozdoby ścienne.
Last but not least i Ola Munzar właściciel marki Plankton oraz wykładowca ASP w Warszawie na samo zakończenie przybliża w humorystyczny i obfity w anegdoty, świat materiałów, zachęcając do łamania schematów i schodzenia z utartych ścieżek w procesie tworzenia i projektowania.

Łódź Design Festival to wydarzenie, na którym inspiracji poszukiwać mogą projektanci, architekci, przedstawiciele zawodów kreatywnych, ale przede wszystkim każdy zainteresowany kulturą i zmianami jakie zachodzą w naszym otoczeniu. Jest najbardziej opiniotwórczym wydarzeniem poświęconym wzornictwu w Europie Środkowo-Wschodniej. Program wystaw, wykładów i warsztatów pozwala na zaprezentowanie dobrze zaprojektowanych przedmiotów, ale przede wszystkim na stawianie pytań oraz przybliżanie najważniejszych trendów i wyzwań wpływających na współczesne wzornictwo. Festiwalu przyjrzą się celebracji pracy ręcznej i rzemieślniczej, a także wartościom, jakie za sobą niesie – poza korzyściami czysto użytkowymi. Z drugiej strony przypomniana zostanie wyjątkowość posiadanych przedmiotów, będących owocem pracy twórczej.

I my blogerzy, influenserzy, twórcy i pasjonaci dobrego designu mamy okazję spotkać się w mniejszym, ale jakże zacnym gronie, aby tworzyć, łączyć, mieszać oraz zaskakiwać. Dzięki doświadczeniu i organizacji Uli Michalak oraz ciekawie dobranej tematyce warsztatów i wykładów każdy może wnosić nowe tchnienie i niezliczone pokłady energii w swoją pracę – pasję.

By Instytut Designu 47 komentarzy

8 kwietnia 2018

MECH

Blog, Inspiracje

W dniach 23-25 marca w Bielsku-Białej po raz 53 odbyły się Targi Budownictwa i Wyposażenia Wnętrz. Impreza ta odbywa się cyklicznie dwa razy do roku wiosną i jesienią. Obecnie targi odbywają się w nowoczesnej i przestronnej hali sportowo- widowiskowej pod Dębowcem. Ja natomiast bardzo dobrze pamiętam jedne z pierwszych targów, które odbywały się w niedużej hali BKS w centrum miasta. Systematycznie odwiedzałam je już jako uczennica Technikum Budowlanego, wtedy jeszcze w dużej mierze skupiałam się na prezentowanych technikach i technologiach budowlanych. Znosiłam do domu setki katalogów, ulotek, broszur związanych z pokryciami dachowymi, tynkami, ociepleniem i instalacjami. Wtedy też, wyjście na targi było atrakcją, gdyż gwarantowało pobyt poza szkołą cały dzień. Dzisiaj udział w targach budownictwa częściowo związany jest z moją pracą zawodową, ale również z moją pasją.

Przez prawie dwie dekady nie tylko zmieniło się miejsce targów oraz ilość wystawców, ale również sposób prezentacji i przedstawienie ofert.
Kiedyś dzień po targach przynosiliśmy do szkoły ulotki i broszurki, które nie ukrywam zbieraliśmy beznamiętnie, nie przywiązując zbytniej uwagi co do treści, dublowania się. Kolokwialnie rzecz ujmując szliśmy na ilość, a nie jakość. Fakt, niektóre z ulotek w niesamowity sposób prezentowały instrukcje montażu, rzuty pionowe i poprzeczne budynków. I tu muszę nadmienić w kwestii wyjaśnienia, że naście lat temu nikt nie słyszał o programach komputerowych typu AutoCAD, homestyler itp, a wszystkie projekty i rzuty wykonywaliśmy na papierze milimetrowym. Całość projektu przenosiliśmy na kalkę techniczną za pomocą rapitografów.

Obecnie wystarczy na targi zabrać wyłącznie telefon, gdyż poza ładnie wydanymi katalogami, większość informacji możemy ściągnąć na telefon bezpośrednio z witryn internetowych wystawców lub za pomocą kodu QR. Wystawcy chętnie pozwalają robić zdjęcia i filmiki instruktażowe. I tu rodzi się zasadnicze pytanie o sens bywania w takich miejscach, kiedy to dostęp do wszelakiej wiedzy znajduje się w internecie? Otóż jest wielki, gdyż możemy zadać bardziej szczegółowe i wnikliwe pytania, mamy możliwość obejrzenia ekspozycji oraz skonfigurowania korzystnej dla nas oferty nie zawsze dostępnej w sprzedaży bezpośredniej.

Zwabiona niepalnym ogniem bio kominka, swoje pierwsze kroki skierowałam w stronę ekspozycji firmy Best Line, która to z powodzeniem od prawie 20 lat tworzy meble do zabudowy kuchni, garderoby oraz biur. W swojej ofercie posiadają ciekawe rozwiązania m.in. systemy cichych domknąć, obrotowych półek, oświetlenia LED , blatów z konglomeratu imitującego granit.

Wraz z firmą Planikafires oferują w sprzedaży bio kominki z otwartym lub zamkniętym paleniskiem. Dzięki czemu bio kominek może być zabudowany w ścianie jak również w blacie szafki kuchennej. Całość sterowana jest zdalnie po wifi i współgra z systemem smart home. Pracownia oferuje panele ścienne stanowiące alternatywę dla płytek ściennych oraz szyb.

Swoją ekspozycję prezentowała też firma Vigo meble, która podobnie posiada w ofercie meble do zabudowy wraz z bardzo orginalnym osprzętem wraz z odważnymi projektami tworzy niepowtarzalne meble kuchenne z charakterem. Ekspozycja pięknie prezentowała się na tle ściany przyozdobionej w niezwykle oryginalną tapetę, która mocno akcentowała i przykuwała uwagę nie tylko moją, ale i innych gości wystawy.

Na stoisku FuturoDom wśród wielu próbników podłóg drewnianych znalazłam istną perełkę. Była to sześcio milimetrowa podłoga dwuwarstwowa, drewniana, ułożona we wzór jodły francuskiej tak pokochanej i budzące zachwyt wśród królów i arystokracji. Jest to gotowy parkiet olejo- woskowany, szczotkowany, fazowany czterostronnie. Co istotne i równie ważne można go kłaść na ogrzewanie podłogowe.

Niezwykle miło i z dużą uwagą oglądałam stoisko salonu firmowego galeria Mebli Kęty, tym bardziej gdyż jestem szczęśliwą posiadaczką komody i ławy z ich kolekcji kupionych ponad 8 lat temu. Wprawdzie firma produkująca meble z litego drewna dębu i buku wprowadziła w międzyczasie dwie kolekcje nowych mebli oraz we współpracy z MTI Furninova oraz Familight oferuję meble tapicerowane lampy oraz dekoracje dodatki do swoich mebli to nadal pozostała wierna systemowi mebli które miała w ofercie od samego początku i która to stanowi około 70% ich oferty. Można by się zastanowić czy firmie wyczerpały się pomysły na nowe meble? Czy ich projektant przebywa na dłuższym L4 lub zapadł w sen zimowy? Zdecydowanie ani jedno ani drugie. Oferta mebli Antik posiadająca szeroką gamę krzeseł, stołów, komód i kredensów dostępna jest w 12 kolorach bejcy. Każdy z mebli jest ręcznie i pieczołowicie wykańczany z dbałością o detale.

Na targach miałam okazję oglądać dwie kanapy z serii mebli tapicerowanych w kolorze morskiej morskiej zieleni oraz musztardowym. Obie pokryte wysokiej jakości materiałami tapicerskimi.

Wśród wystawców nie zabrakło też firm działających w branży ogrodniczej. Swoją szeroką ofertę i gamę produktów do pielęgnacji, odżywiania i ochrony roślin zarówno ogrodowych jak i doniczkowych. Większość z preparatów ma szersze zastosowanie, niż te opisane na opakowaniach producentów. A mogłam się o tym dowiedzieć prowadząc dłuższą, ale jakże rzeczową rozmowę z przedstawicielami centrum ogrodniczego Szarotka w Bielsku -Białej.

Prawdziwa wisienka na torcie czekała na mnie na jednym z ostatnich stoisk które odwiedziłam. Był to iście zaczarowany ogród w pełnym tego słowa znaczeniu, dlatego też, pozwolę sobie zatrzymać się w tym miejscu dłużej i przybliżyć temat żywych ścian. Firma EG Design przedstawiła galerie żywej sztuki na ścianie. Ściany o bardzo soczystych i ciekawych kształtach oraz ogrody wertykalne, łączące różne faktury, głębie i wielowymiarowość barw roślin czyniące ściany istnym arcydziełem. Zielone ściany to nie tylko nowy trend dający możliwość komponowania własnej, nietuzinkowej przestrzeni, ale też alternatywa dla osób zmeczonych ciągłym nawadnianiem, doświetlaniem roślin oraz zabezpieczeniami i walką ze szkodnikami czy pleśnią.

Cała tajemnica tkwi w tym, aby kwiaty i rośliny dzięki procesowi stabilizacji zachowały świeżość i intensywność barw, a nadto nie wymagały zbytniej uwagi i pielęgnacji. Kwiaty i rośliny są w stu procentach naturalne. Proces stabilizacji, któremu zostały poddane rośliny jest bezpieczne zarówno dla zwierząt jak i ludzi. Co najważniejsze kwiaty nie pachną i nie pylą, co powoduje, że mogą stanowić alternatywę dla osób uczulonych na tradycyjne kwiaty. Producentowi zależało też na tym, aby całkowicie innowacyjny proces na rynku polskim, stwarzał możliwość wykorzystania rośliny jako dekoracji szybko nie przemijających. Sam proces utrwalenia roślin jest ekologiczny, a użyte w procesie technologicznym materiały są biodegradowalne. Stabilizowany mech poprzez zastosowany proces pozbawienia soków i zastąpienia ich gliceryną daje żywotność 8 do 10 lat . Niestety proces technologiczny jest dość drogi, rozwiązanie dość innowacyjne na naszym rynku, więc całość składa się na dość wysoką cenę około 2000- 2500 złotych za metr kwadratowy.

Pewnie dlatego zielone dekoracje ścienne zdobią duże powierzchnie ściany biur, hotelowych lobby, recepcji i restauracji, a nieśmiało zaś goszczą w domach oraz mieszkania.

By Instytut Designu 30 komentarzy

15 marca 2018

GENDER

Blog, Realizacje

Zapytałam popularną przeglądarkę internetową czego nie da się połączyć. Wyników wyszukiwania było wiele, między innymi nie da się połączyć wody z ogniem, wody z oliwą, a nawet nie można połączyć się z WiFi. A co się da???? Czy nawet jeśli się da to trzeba??? Czy zawsze musi być coś tylko czarne lub tylko białe??? Czy zaburzenie pozornej równowagi i porządku świata ma zbawienny wpływ???

Weźmy przykład z życia, teraz taki popularny i kontrowersyjny mianowicie Gender. Suma cech osobowości, zachowań oraz stereotypów i ról płciowych, rozumianych w danym społeczeństwie jako kobiece lub męskie, przyjmowanych przez kobiety i mężczyzn w ramach danej kultury. Gender, czyli kulturowy składnik tożsamości kulturowej przekazywany jest poszczególnym jednostkom w sposób performatywny czyli poprzez uczenie się, odgrywanie i powtarzanie zachowań innych osób tej samej płci.

Mam nieodparte wrażenie, że ten cały kocioł buchający oparami gender, to nic innego jak wrzawa medialna na której ktoś robi niezły hajs i uprawia politykę. Nie uważam, aby ograniczenia i ukierunkowania dzieci wywierało skuteczny wpływ na określenie ich tożsamości społecznej i rolę w przyrodzie. Dziewczynki chętnie bawią się lalkami w dom, odgrywając rolę mamy lub przedszkolanki. Lubią sobie coś opowiadać i chętnie biorą udział w zabawach grupowych. Chłopcy zaś sięgają po klocki, bawią się wszelkimi rodzajami pojazdów. Są bezustannie w ruchu, wybierają zabawy i gry oparte na działaniu, w których można rywalizować i jednoznacznie udowodnić swoją przewagę. Z wiekiem te różnice jeszcze się pogłębiają i w dorosłym życiu stają się jednym z głównych powodów braku porozumienia między mężczyzną a kobietą. Kolokwialnie rzecz ujmując, kolory stają się bardziej wyraźne, nie zaburzone proporcjonalnie. Kobiety wolą rozwiązywać problemy praktyczne, panowie są lepsi w myśleniu abstrakcyjnym. Mężczyźni świetnie rozumieją mapy, kobiety potrafią czytać z twarzy jak z otwartej książki. Coś jednak ich różni i dzieli, nie pozwalając tym samym na powstanie szarości i manipulowanie przy jej odcieniach i nasyceniu.

Dzięki ściślejszemu zespoleniu obydwu półkul kobietom trudniej oddzielić emocje od rozsądku. Często oceniają ludzi lub sytuacje intuicyjnie, czytać z twarzy, gestykulacji oraz sposobu mówienia, łatwiej odróżniając prawdę od kłamstwa. Z powodu znacznie wyższego niż u kobiet poziomu testosteronu mężczyźni są od nas bardziej agresywni i impulsywniejsi. Kobiety wolą rozwiązywać problemy praktyczne, panowie są lepsi w myśleniu abstrakcyjnym. Mężczyźni świetnie rozumieją mapy, kobiety posiadają umiejętność dostrzegania subtelnych zmian w otoczeniu.

Czy zacieranie wyraźnych różnic między kobietą a mężczyzną jest konsekwencją tego, iż żyjemy na przeludnionej planecie, gdzie „wszystko” w zasadzie już wymyślono, odkryto, pokazano??? Że łatwy przekaz i liberalność przepisów oraz swoboda obyczajów sprawiły, że trzeba być oryginalnym, nietuzinkowym, aby zostać zauważonym i zapamiętanym?? Szukamy zatem alternatyw, innych możliwości. To mężczyźni zakładają teraz rurki (aż mnie czasem zazdrość zżera, że on wszedł w nie, a ja nie !!!), robią perfekcyjny makijaż jakiego ja nie miałam nigdy w życiu. To kobiety zostają motorniczymi tramwaju, obcinają włosy na krótko, majsterkują i deklarują często, że chłop w życiu nie koniecznie jest im do szczęścia potrzebny.

Należy sobie uzmysłowić, iż granica jest cienka, ale jakże istotna. Każdy z nas jest inny i w inny sposób ustala sobie granice oraz proporcje. Refleksje te, jakże życiowe i zgoła trudne uczą jak te tematy poruszać i uzmysłowić im tą cienką, ale jakże istotną granicę tak, aby z dwóch pozornie niepasujących elementów stworzyć coś nowego i niebanalnego.

Tak więc, aby nie było tak śmiertelnie poważnie pokrótce chciałam powiedzieć, że warto jeździć na wakacje nad polskie morze. Argumentów przemawiających za tym jest wiele. Dla przykładu wieje i pogoda jest zmienna, może jest zimne, aż wykręca kostki i zaglonione. Plaże są zatłoczone, a ceny porównywalne z luksusowymi kurortami śródziemnomorskimi. Może i tak…. ale stamtąd nie przywozi się takich pamiątek z wakacji. Korzystając ze słonecznej, ale zbyt wietrznej pogody na kąpiel w morzu wybrałam się z małżem na wycieczkę rowerową wzdłuż linii brzegowej. Z jednej strony las z drugiej morze i tak w stronę kanału łączącego jezioro z morzem. Jednak, aby dostać się na trasę, trzeba było przejechać przez teren Zlotu Pojazdów Militarnych. Nie jestem specjalną fanką militariów, ale poziom tej imprezy i jej organizacji jest na tyle wysoki, że przyciąga uczestników również z zagranicy. Stroje, sprzęt z minionej epoki. Vintage i retro pełną gębą.

Tak sobie prowadzę rower i nagle poczułam miłość. Zakochałam się od pierwszego wrażenia. Piękny kolor khaki, pojemna skrzynia wojskowa na petardy 100 sztuk. Szybka decyzja, biorę. Mina męża nie do opisania, słownictwo nie do przytoczenia. Sprzedawca był tak uprzejmy, że mi ją przytrzymał do powrotu z wycieczki rowerowej co bym nie musiała z nią jeździć 17km tylko 6km . Na czas pobytu wakacyjnego skrzynię przysposobiły sobie dzieciaki, jednak w dniu wyjazdu, podczas pakowania rzeczy do samochodu sytuacja była mało klarowna. Wypchany po brzegi bagażnik, brak miejsca na cokolwiek innego sprawił, iż groził mi powrót pociągiem w towarzystwie skrzyni. Zgłębiane jednak od lat tajniki sztuki pakowania, organizacji i samozaparcie pozwoliły mi wrócić do domu z rodziną na tylnej kanapie z dupskiem wetkniętym między dwoma fotelikami dzieci.

Tak sobie przeleżała biedulka od wakacji koło mojego biurka. Wiecie, niektórzy skromnie muszelkę, słoik piasku, magnes na lodówkę przemycą do pracy. Patrzą potem z utęsknieniem i w chwilach kryzysu wypalenia zawodowego przywołują wspomnienia wakacji lub na solarium próbują podtrzymać blaknącą opaleniznę. Ale nie ja, ja to na bogato skrzynię do roboty ze sobą.

No i tak sobie wymyśliłam razu pewnego, że zrobię sobie toaletkę. Toaletkę z długimi jak marzenie nogami. Zamówiłam więc nogi toczone, w ludwikowskim stylu, z surowego drewna do pomalowania własnoręcznego. Gdzieś z tyłu głowy miałam tylko jedno zestawienie kolorystyczne: khaki i róż w intensywnym, ale nie neonowym odcieniu. Rozpoczęłam pracę od pomalowania nóg dwoma warstwami farby akrylowej, które zapewniły pełne krycie i intensywność koloru. Całość zabezpieczyłam lakierem bezbarwnym o satynowym wykończeniu. Nogi leżały dłuższy czas, nabierając tak zwanej mocy urzędowej.

Skrzynia natomiast została oczyszczona, a oryginalne napisy, które pod wpływem czyszczenia zaczęły się rozpuszczać zabezpieczone woskiem i pozostawione do utwardzenia, bez polerowania.

Dno skrzyni oraz nogi zostały przewiercone i za pomocą śrub połączone ze sobą. Z przyciętej na wymiar sklejki stworzyłam przegródki, które w jasny i przejrzysty sposób dzielą przestrzeń skrzyni na mniejsze części, a ich montaż jest tak samo łatwy jak demontaż. Dzięki temu mamy możliwość przechowywania większych rzeczy w skrzyni.

Zatem skrzynia niczym multiinstrumentalista pełnić może wiele różnych funkcji:

toaletki,
pomocnika,
szafki nocnej

Kreatywność to umiejętność łączenia tego, czego pozornie połączyć się nie da. Jak widać pierwiastek męski i żeński żyć potrafią w symbiozie, incydentalnie nad sobą przemiennie górując.

By Instytut Designu 56 komentarzy

11 stycznia 2018

SIECIOWE TEŻ MOŻE BYĆ NIETYPOWE

Blog, Realizacje

Z pewnością znacie z autopsji sytuacje, kiedy to wybieracie się na planowane zakupy. Wiecie doskonale co, za ile i po co chcecie kupić?

Ba! Zaryzykuję nawet stwierdzenie, że większość z Was, spryciarzy, wpierw sprawdza w necie co i za ile?, pyta znajomych lub odwiedza liczne fora i grupy, które wyrosły niczym grzyby po deszczu służąc radą i pomocą w mniejszym bądź większym stopniu. Tak… lubimy mieć wszystko i wszystkich pod kontrolą. Mało kto w dzisiejszych czasach stawia na spontaniczność zgodnie z zasadą ” niech się dzieje wola nieba…” i jak to śpiewa Bednarek ” łapie chwile nie ufając przyszłości“.

Ja, jak na świadomego konsumenta przystało zakupy nazwijmy to droższych rzeczy poprzedzam wnikliwą analizą i porównaniami. Elektronikę wszelkiej maści pozostawiam ślubnemu, wszak nie mogę znać się na wszystkim i szczerze, na samą myśl o czytaniu instrukcji mam odruch wymiotny.

No ale nie do końca o tym, jak przebiega proces podejmowania decyzji konsumenckich i motywach im towarzyszących ma być ten post.

Co innego zakupy w markecie budowlanym, w sklepie z dodatkami lub wyposażeniem wnętrz. Mebli w zasadzie nie kupuję, gdyż większość sama staje na mojej drodze. Jeśli już coś nabywam to jest to zakup spontaniczny wywołany impulsem. Tak też było w przypadku sosnowej komody.

Wracając z rodzinnego wypadu, postanowiliśmy przejazdem odwiedzić Ikee. Wiecie szwedzkie klopsiki, siusiu i takie tam. Przesmradzając się po sklepie wpadliśmy dosłownie na sosnową komodę ( a może to ona na nas wpadła???). Liczne modele sześcio i ośmio szufladowe. Nasze spojrzenia się spotkały tzn moje i męża. Krótka wymiana zdań, ściągnięcie miary. Szybka decyzja – bierzemy!!! Hmm, ale zaraz, zaraz mój hamulec ręczny zwany potocznie mężem bez mrugnięcia okiem zgadza się ochoczo??? A gdzie haczyk???

Takim oto sposobem sosnowe paskudztwo zawitało pod naszą strzechą, a szanowny małżonek skwitował cała sytuację krótko: “wiem, że tego nie spieprzysz“. Ok, to znaczy, że mam zielone światło i mogę się wyżyć artystycznie.

Nie było sensu wywozić komody do pracowni ponieważ i tak docelowo miała stanąć w sypialni. Kuchenne rewolucje rozpoczęłam od skręcenia konstrukcji nośnej komody, i pomalowania ramy oraz korpusu w miejscach, które będą widoczne po zamontowaniu szuflad i blatu.

Ponieważ komoda stać będzie w nogach naszego łoża, ważnym było zadbać o jej awers i rewers. Postanowiłam pomalować również plecy komody, gdyż będą widoczne ze strony łózka. W ten sposób powstało piękne tło stanowiące bazę dla licznych poduch w łóżku.

Od samego początku zależało mi na tym aby każda z sześciu szuflad miała inny front, których zwieńczeniem miały być gałki, a w zasadzie 12 szt gałek, w dodatku każda inna. Postawiłam na mocne, intensywne kolory farb akrylowych, uzyskując mocny efekt krycia.

Niektóre szuflady oraz blat został ozdobiony marokańską koniczyną, w kontrastujących kolorach. Całość zabezpieczona lakierem bezbarwnym w półmacie.

Ogólnie przedsięwzięcia okazała się sporym wyzwaniem w warunkach domowych. Duże elementy, różnorodność kolorów, konieczność malowania w nocy lub w późnych godzinach wieczornych w celu uniknięcia paraliżu kuchennego. Schnięcie poszczególnych warstw farby i lakieru. Ominęło mnie wprawdzie szlifowanie, wiercenie itp.

Efekt końcowy przeszedł moje najśmielsze oczekiwania i zrekompensował w pełni zarwane nocki 🙂

Komoda prezentuje się niezwykle oryginalnie. Kto powiedział , że wszystko musi być symetryczne, spójne i w stonowanych kolorach, sprzyjających odpoczynkowi. Hmm.. a kto z Was w sypialni tylko odpoczywa? :p

Ps. pierwszy i jedyny póki co projekt nagrodzony w konkursie Snieżki na grupie Babski Refrszing 🙂

By Instytut Designu 41 komentarzy

10 września 2017

ŁAPACZ SNÓW

Blog, Realizacje

Jestem zmęczona !!!

Zmęczyło mnie jak diabli odkładanie książki lub telefonu na pufę stojącą w „nogach” mojego łóżka. Niby pufa duża, pojemna, ale…. no właśnie niepraktyczna zupełnie w roli szafki nocnej. Tej co miała zapewnić mi komfort. Z powodzeniem przechowywać moje cenne skarby, te liczne ładowarki, okulary, gazety i książki, które próbuje dokończyć, lecz z powodu deficytu czasu nie mogę. Chciałabym czegoś, co będzie pojemne jak przedwojenna wanna a jednocześnie stanowić będzie stabilny postument dla lampki nocnej i kubka kawy lub herbaty.

Nie ma to tamto! Bez zbędnej zwłoki ruszyłam na łowy. Cel: mała, zgrabna, pojemna, prosta w budowie i co ważne z szufladami.

Za naprawdę śmieszne pieniądze kupiłam na popularnym serwisie internetowym szafkę z dwoma szufladami na wysoki połysk. Toczone, smukłe nóżki – patyczaki 🙂

Niestety rzeczywistość brutalnie mnie rozczarowała. Mimo stosownych oznaczeń na paczce „ostrożnie” przesyłka dotarła do mnie jak się okazało z licznymi przygodami. Ubite rogi, popękany lakier na frontach szuflad. Obraz nędzy i rozpaczy:(

Od dłuższego czasu chodziła za mną miedź. Kolor, który stworzony jest do życia w duecie. Ładnie łączy się z innymi kolorami, zarówno jasnymi, jak też intensywnym różem, niebieskim, turkusowym, czarnym lub szarym.

W czasie kiedy na ubytkach schła szpachla, odkręciłam nóżki i uchwyty. Całość oczyściłam i odtłuściłam, a z nóżek dodatkowo ściągnęłam papierem ściernym powłokę lakierowaną. Tak przygotowane elementy potraktowałam farbą w spray’u w kolorze jasnej miedzi.

Po przeszlifowaniu korpus szafki pomalowałam go szarą farbą akrylową, a następnie zabezpieczyłam 4 warstwami bezbarwnego lakieru.

Następnie przyszedł czas na fronty szuflad. Zmatowiłam je, a następnie za pomocą kleju do tapet bezskutecznie próbowałam przykleić tapetę. Doprowadzona do szewskiej pasji, gotowa byłam rzucić całym tym dziadostwem. Próbę poddania projektu udaremnił mój mąż. Uzmysłowił mi delikatnie, że nie po to cała rodzina je pizzę zamiast sobotniego obiadu, abym ja po dezorganizacji przestrzeni domowej tak po prostu odpuściła.

Podjęłam ostatnią heroiczną próbę przyodziania tapety. Tym razem zmieniłam taktykę. Posmarowałam fronty lakierem, a jak zaczął podsychać przyłożyłam do niego tapetę. Pierwsza warstwa lakieru na tapetę była grubsza, tworząc coś na podobieństwo laminatu. Cztery kolejne miały za zadanie utrwalić całość.

Tapeta została przeze mnie przycięta tak, aby po zamknięciu szuflad tworzyła spójny wzór. Dno szuflad zostało wyłożone dekoracyjnym papierem do pakowania prezentów.

Ot wszystko:)

By Instytut Designu 64 komentarze

6 lipca 2017

FESTIWAL WNĘTRZ

Blog, Inspiracje

W dniach 10- 11 czerwca br w Krakowie po raz kolejny odbywała się impreza skupiająca wokół tysiące osób będących miłośnikami dobrego wzornictwa i szeroko pojętego designu. Festiwal Wnętrz stał się na weekend miejscem, w którym okazja była spotkać architektów oraz producentów oferujących rozwiązania i produkty przeznaczone do wykańczania i aranżowania wnętrz oraz projektantów sztuki użytkowej.

19390629 10154523238082751 4358662506416154101 o e1503952616697 - FESTIWAL WNĘTRZ

Na targi udało mi się wyciągnąć całą rodzinę zachęconą licznymi atrakcjami, w tym również dla dzieci. Pełen parking krakowskiej Chemobudowy wróżył liczną frekwencję w środku. Przeczucia mnie nie zawiodło. Już od progu spory ruch i duża niespodzianka. Z automatu zaopatrzona zostałam w dużą ilość materiałów prasowych, broszur i ulotek. Spory jak dla mnie zastrzyk wiedzy i inspiracji. Całość Festiwalu zlokalizowana była na dwóch poziomach. Poza stoiskami ekspozycyjnymi na parterze znajdowało się zaplecze gastronomiczne, a na piętrze zorganizowano salkę wykładową.

Pomiędzy stoiskami projektantów i producentów artykułów wyposażenia i wystroju wnętrz przygotowane były stoiska, na których najmłodsi uczestnicy Festiwalu mogli podczas prowadzonych warsztatów spróbować swych sił jako projektanci. Swoich dzieci nie musiałam specjalnie namawiać do udziału.

Na stoisku „LITOGRAF STUDIO” miały okazję spróbować samodzielnie przenieść motywy roślinne ze stempli na tkaninę, tworząc oryginalną i niepowtarzalną pracę oraz rozgryźć działanie prasy graficznej.

Dłuższą chwile spędziliśmy również na stoisku „ZIELONA WRONA” na którym pozwoliliśmy się wprowadzić w świat flory, zgłębiając techniki KOKEDAMY czyli uprawy roślin z Japonii. Na naszych oczach powstawał miniaturowy świat zamknięty w leśnym ekosystemie. Jak zahipnotyzowani wpatrywaliśmy się w powstały na naszych oczach miniaturowy las, który dzieci zabrały ze sobą do domu.

Nie ukrywam, że dla mnie jednym z ważniejszych powodów uczestnictwa w Festiwalu Wnętrz był panel seminariów i wykładów. Zwłaszcza pierwszy dzień obfitował w tematykę najbliższą memu sercu.

Duże zainteresowanie wzbudziła we mnie prezentacja aplikacji mobilnej „Przymierz we wnętrzu. Nowość w aplikacji Homebook” Aplikacja umożliwia użytkownikom w sposób prosty i intuicyjny przeglądać dostępne zdjęcia. Każdy użytkownik może przy pomocy tej aplikacji robić zakupy online. Znajdziemy tutaj bardzo wiele nowoczesnych i designerskich produktów do wyposażenia wnętrz znanych marek oraz sklepów wnętrzarskich. Wyszukiwanie produktów w aplikacji jest bardzo szybkie i łatwe. Dzięki podziałowi na kategorie bez problemu jesteśmy w stanie znaleźć działy i akcesoria. Jeśli znajdziemy coś co nam się spodoba, możemy podzielić się z nimi naszymi odkryciami lub poprosić o wyrażenie opinii za pomocą opcji udostępniania w mediach społecznościowych. Udostępniać możemy informacje o ulubionych produktach, inspiracjach oraz artykułach. Aplikacja pozwala również na zapisywanie inspiracji oraz produktów, tak aby w sposób szybki i prosty do nich wrócić. Co ważne aplikacja jest zupełnie bezpłatna, w języku polskim i działa na systemie Android. Jak dla mnie bomba!!!

Następnie relacja z tegorocznych Targów w Mediolanie, która stanowiła dla mnie niesamowitą podróż po różnorakich stylach i trendach. Podsunęła też kilka pomysłów i rozwiązań, które bez wątpienia znajdą odzwierciedlenie w moich projektach w najbliższym czasie. ….

Swoistą podróż sentymentalną w czasie odbyłam podczas wykładu Pani Beaty Bochińskiej, która to dzieliła się ze słuchaczami swoją wiedzą i doświadczeniem w tworzeniu i kolekcjonowaniu przedmiotów codziennego użytku.

Bardzo chciałam wziąć udział w panelu przygotowanym przez Da Wanda.pl „ W domu miłośnika nowoczesnego handmade’u. Kolor zmienia wszystko. Przykłady nieszablonowych połączeń kolorystyczny w klasycznych i nowoczesnych wnętrzach” jednak czas zaczął niemiłosiernie się kurczyć, a przecież to nie wszystko co mogłam i chciałam zobaczyć tego dnia.

Niczym „shopping queen”ruszyłam na łowy, krążąc pomiędzy stoiskami i wznosząc co rusz dziękczynnie oczy ku górze. Stoiska były pięknie zaaranżowane i choć niektóre z nich nieduże oferowały wiele dobra do odkrycia.

Jednym z pierwszych stoisk na które trafiłam i zatrzymałam się na dłużej było stoisko duńskiego producenta farb, okładzin ściennych, produktów do drewna oraz akcesoriów malarskich Flügger.
Stoisko obfitowało w szeroką gamę wzorów i próbników. Cudowne kolory i tekstury, fachowa pomoc i rady.

Kolejnym stoiskiem, którego nie mogłam sobie odmówić to ekspozycja mebli marki URBANE, które przyciągają i zachwycają oryginalnym kształtem przy użyciu klasycznych i nowoczesnych materiałów. Dzięki nowoczesnym technologią oraz staranności wykonania udało się otrzymać meble, które wydobywają szlachetność sklejki, które łączone z egzotycznymi fornirami i żywicą epoksydową tworzą niepowtarzalną kompozycję. Wykończone i zabezpieczone woskiem olejowym lub lakierem charakteryzują się lekkością, pozwalają obcować z naturą i pięknie będą komponować się zarówno z pastelowymi jak i odważnymi, intensywnymi kolorami we wnętrzach. Są bardzo wygodne, dobrze wyprofilowane o czym miałam możliwość przekonać się osobiście, usadzając swoje cztery szanowne litery.
W punkt! Bo tak pokrótce mogę określić poczynania WOOD & PAPER, którzy stawiają na prostotę formy w projektowaniu i produkcji mebli przy zachowaniu pełnej funkcjonalność. Wzornictwo zostało zaczerpnięte z lat 50 i 60 tych, kiedy to design w Polsce przeżywał największy rozkwit. Meble wielofunkcyjne, dostosowujące się do potrzeb użytkownika. Od początku do końca wykonane własnoręcznie w technologii tradycyjnej.

Na II poziomie trafiłam na stoisko SABATDesign, które prezentowały podobnie jak poprzedni producenci artykuły wyposażenia wnętrz wykonane ze sklejki oraz litego drewna. Urzekło mnie biurko z wbudowaną ramą stanowiącą oświetlenie LED. Konstrukcja biurka umożliwia sprytne pochowanie zbędnych rzeczy czyli wszechobecny ład i porządek. Lampa stojąca trójnóg kojarzący mi się z reflektorami planów zdjęciowych.

Nadarzyła się też okazja, aby po podglądać “konkurencję”, gdyż marka ekeklekle to ReDesign mebli oraz elementów służących aranżacji wnętrz. Zajmują się projektowaniem, wykonują i odnawiają meble. Bardzo dobre jakościowo materiały ze skóry i materiałów pluszopodobnych, w odważnych intensywnych kolorach bardzo zbieżne z moją wrażliwością estetyczną. Mała różnica polega jedynie na tym, iż dominuje tam stylu Glam i eklektyzm. Charakterystyczną cechą jest pikowanie mebli, stylizacje typu Chesterfield i Bidermayer.

Producent mebli JADIK zaprezentował szeroką gamę krzeseł, stołów, a także foteli tapicerowanych. Cechy, które wyróżniają kolekcje tej marki to zdecydowanie solidność i jakość wykonania, unikalność modeli gustownie zaprojektowanych.

“Czy ktoś widział jak biegnie króliczek zielony”??? Mojej czteroletniej córeczce bardzo spodobały się mebelki, a w zasadzie miniaturki mebelków dla dzieci prezentowane przez firmę SOMEBUNNY. Słodziutkie tapicerowane kanapy, pufy i fotele w mięciutkich, pastelowych kolorach. Ha! Ile kolorów tyle przymiarek, bo przecież na każdym kolorze siedzi się inaczej 🙂

Moją miłość do surowych, industrialnych wnętrz i fascynację nimi podzieliła firma Artial Design prezentując na swoim stoisku wiele możliwości zastosowania i aranżacji. Unikatowość tekstury, możliwości plastyczne i surowość sprawiają, że beton architektoniczny w sposób cudowny łączy się ze szkłem, drewnem i metalem. W ofercie znaleźć można elementy wystroju wnętrz takie jak zegary, systemy oświetleniowe. W ofercie marki Wilk Concept znalazły się ręcznie wykonane artykuły z betonu, takie jak: lampy, doniczki, świeczniki czy podkładki. Inspirację do ich stworzenia stanowiły geometryczne formy, które w niezwykły sposób łączą się z betonem wprowadzając nowoczesny klimat we wnętrzach.

Fani motoryzacji i czterech kółek obecni na festiwalu znaleźliby coś również dla siebie. Marka MP Project tworzy unikatowe rzeczy metodą upcyklingu, aby stworzyć niebanalne siedziska, stoliki czy uroczą świnkę skarbonkę wykorzystując do tego niepotrzebne części samochodowe.

Odwiedziliśmy też stoisko “jubilerskie”, gdyż niczym dzieci w sklepie z cukierkami przebierałyśmy w kolorowych gałeczkach i klamkach, które stanowią istną biżuterię. Różnorodność barw, kształtów tworzą małe dzieła sztuki, które nadadzą sznytu każdemu meblowi. Na stoisku można było zaopatrzyć się w gałki poprzednich kolekcji, jak również oglądnąć nowe modele wchodzące do sprzedaży.

Nie byłabym sobą gdybym czegoś nie kupiła na targach. Na stoisku MALEKO wśród licznych używanych mebli importowanych ze Skandynawii wypatrzyłam lampkę metalową na trzech nóżkach w kolorze morskim lub jak ktoś woli ciemno turkusowym.

Festiwal Wnętrz to targi podczas których prezentowane są najnowsze trendy w aranżacji i wyposażaniu wnętrz. To kopalnia wiedzy i inspiracji. Atakowały mnie niczym rój pszczół dosłownie z każdej strony w cudowny sposób pobudzały zmysły, aktywowały zakończenia nerwowe kierując tym samym do głowy niezliczoną ilość impulsów.
Czy było warto? Tak. Czy wybiorę się za rok? Zdecydowanie tak!

Z tego miejsca pragnę podziękować Virtus Studio za pomoc w realizacji wpisu.

By Instytut Designu 1 Comment